I know the song, it’s in F&F 7!!

Een meezinger als opening, dat werkt altijd!

https://www.youtube.com/watch?v=hon_h3W_-88

Mijn eerste week stage in Cape Town zit erop. Al waren het maar drie dagen met ‘Freedoms day’ op maandag en ‘Workers day’ op vrijdag, maar dat doet er niet toe, je hebt hier immers langer nodig om je indrukken te verwerken!

De eerste dagen stage waren erg indrukwekkend. Dat begint ‘s ochtends om half 7 als ik mijn gordijntje open schuif en tegen verlichtte skyline van Kaapstad aankijk. Als het licht is heb ik schitterend uitzicht over Lions Head en de Table Mountain  [:)]  Omdat het nog pikkedonker is, vind ik het lastig om uit bed te komen en daarom kom ik pas echt in actie om kwart voor 7. Ongeveer een kwartiertje later spring ik de deur uit om naar de bushalte te lopen en dan is het nog een stukje lopen. Eenmaal op school wachten de kids in hun perfect gestreken uniform op het schoolplein mij op. Hun rode shirts in combinatie met de beige broek zie je overal tevoorschijn komen.

De eerste week was ik in grade 1. Het niveau is te vergelijken met groep 1/2 bij ons, maar de kinderen zijn zes en zeven jaar, dus dat is wel ff een dingetje. Dinsdag (eerste dag) was ik super exciting, (woensdag en donderdag ook hoor) en dat kon iedereen ook aan me zien. Ik kreeg vaker te horen dat ik heel enthousiast was. (Vindt je het gek??) Die dinsdag hadden we meteen een ‘outing’ op de planning staan. En dus gingen alle kinderen in een rij staan op de gang en werden ze per klas in een busje gezet. Hoe kon het ook anders dat er meteen die dag iets extra’s zou gebeuren… niet veel later kwam er een andere leerkracht naar buiten (overigens super relaxed) vertellen dat het was afgezegd. Niemand hysterisch, maar gewoon actie ondernemen. “Come on grade 1, you all go to the jungle jump.” Daar liepen 40 kids die zich verheugd hadden op een outing nu ineens naar de ‘jungle jump’.
De ‘jungle jump’ is overigens de speelplaats met een speeltoestel en een zandbak. ‘Why aren’t we going on the bus to the outing?’ hoorde je iedereen roepen. ‘Because they’ve cancelled it just a minute ago’. De teleurstelling was van korte duur. Mijn coördinator (ook teacher van grade 1O) kwam meteen met een gevulde croissant aanlopen. Die was lekker!!! De rest van de dag hebben we allemaal een ‘chill program’ gedraaid en was de dag zo om.
Dezelfde coördinator wilde weten in welke groep ik zelf les gaf. Die vraag had ik niet verwacht, ik dacht al ingedeeld te zijn, maar het tegendeel werd in de volgende twee minuten bewezen. Toen ik zei dat ik aan groep 8 les had gegeven en dat die kinderen 11, 12 en 13 zijn, rende Sadia (coördinator) meteen naar de personeelskamer. Daar trof ze de leerkracht van grade 5 (11 jarigen) en regelde ze dat ik vanaf volgende week bij hem mijn intern loop.
Woensdag was een hele toffe dag. In principe veel hetzelfde als dinsdag, maar wat mij opviel was de computerles. Jep, ook grade 1 krijgt computerles. Dit keer was het werken in het schrift. Als ze allemaal netjes zouden werken, zou Mrs. Kebelcher een liedje opzetten. Alle monden waren in een keer dicht, dus ging de muziek aan.
Ik hoorde alleen een piano in eerste instantie en had niet verwacht wat er zou gebeuren.
1: ik kende het liedje ook
2: een van de jongens uit mijn klas kwam heel sneaky naar voren naar mij toe en zei letterlijk: “I know this song! It’s in the movie Fast and Furious 7 at the end!!” Oh ja dacht ik. Ten tweede dacht ik: die film voor die kinderen?  En ten derde dacht ik: hoe kunnen zij die film gezien hebben? Foutloos zong hij het nummer mee en vertelde hij dat zijn vader de dvd had gekopieerd. (Ja joa, uiteraard).
Het is een emotioneel nummer omdat een van de acteurs uit de film stierf tijdens het maken van de film. Sterfgevallen zijn er hier dagelijks. Het meest recente voorbeeld hoorde ik op donderdag toen Sadia vertelde dat een kind van vier jaar verdronken was. Het was mooi om te zien wat Sadia met de kinderen afsprak. Als ze de oma (werkzaam op de school) tegenkwamen, hoefden ze niets te zeggen, maar zouden ze haar allemaal een knuffel geven.

Het nummer uit de film haalde emoties naar boven en ik merk aan mijzelf dat ik het moeilijk vind om een goed einde aan het verhaal te breien. Ik sla dat deze keer ook over, want forceren heeft geen zin!

Volgende week begin ik in grade 5, Mr. Brewers kwam me bezoeken in grade 1 om de boeken te geven. We’ll see how that’s going to be.